Jeej! Ik heb een Flickr account! :)
De eerste foto’s daarop zijn die van ons recente fijne en rustgevende bezoek aan Ameland.
Tags: snapshot
De afgelopen twee nachten hebben we zo ongeveer niet geslapen om de 1e NNENN EP getiteld: All Right af te maken.
Het zal een softrelease worden, wat inhoudt dat we de EP niet fysiek uitbrengen, maar dat hij te downloaden zal zijn via iTunes en via Spotify. Ik verbaas me erover hoe vrolijk ik blijf. Terwijl Tonny mixt, lak ik mijn nagels, zet ik thee, praat ik ons moed in, leer ik mijn eigen ademhalingen uit opnames te knippen en maak ik tekeningetjes van bergen en glitters. Dan nu: slaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaap!
“Je bent echt een sadist, dat vind ik wel mooi”, sprak je bijna trots toen ik als een bulldozer met een glad, rond potlood over de mug rolde die mij zojuist had gebeten.
Lange tijd heb ik konijnen gehad. Ik was nogal gek op die dieren (nog steeds eigenlijk) en vond het leuk ze gerust te stellen of te leren traplopen. Ik had een lijst van wel 200 mogelijke namen voor ze bedacht (allen Engels en rijmend op -y) en leek vanwege mijn hazentanden die later vakkundig zijn weggewerkt door een indrukwekkend arsenaal aan beugels ook wel een beetje een soortgenoot. Op de basisschool deed ik talloze keren mijn spreekbeurt over konijnen en nam ik de mijne mee naar school.
Toen dat niet meer mocht, bedacht ik om het over knaagdieren te doen (met in de glanzende hoofdrol het konijn) en nam ik ze alsnog mee. Soms gingen we met het hele gezin op vakantie naar Oostenrijk en moesten er thuis mensen op ze passen. Het was altijd een heel gedoe om die mensen te vinden en ik hield niet zelden mijn hart vast bij de gedachte aan wat er mis zou kunnen gaan als ik er niet was. Ik hoopte dat de verzorgers lief zouden zijn voor mijn beestjes en ze niet per ongeluk zouden laten ontsnappen, verpletten of traumatiseren. Het is gelukkig altijd goed gegaan.
Tijdens het songwriten voor een nieuw liedje
kwam ik een handleiding tegen die ik had opgesteld voor plaatsvervangende verzorgers als wij dus op vakantie waren.
Heel grappig om terug te lezen hoe serieus en gedetailleerd ik dat destijds allemaal heb opgeschreven, ik word al moe als ik me voorstel, een van die verzorgers te zijn:
Handleiding konijnen
Aan de mensen die voor onze konijnen willen zorgen.
Kennismaking
Even voorstellen: We hebben drie konijnen, genaamd Bunny, Jumpy en Kiddy.
Kiddy is het zoontje van Bunny en Jumpy is haar zus. Jumpy zit in het blauwe hok, Kiddy, de kleinste bruine, zit in het houten hok en Bunny, een wit-lichtbruine, de moeder van Kiddy, zit in het witte hok met ‘tralies’.
Behoeftes konijnen
Bunny, Jumpy en Kiddy hebben elke dag schoon water in hun waterbakje en voer in hun voerbakje nodig.
Naast het blauwe hok staat een blauwe kraan, daaruit kan het water gehaald worden.
Het voerblik zit een rood blik met een drankflesafbeelding erop. Mocht het voer op zijn, dan is er nog genoeg voer ook op het hok, maar links, in plastic. De hoeveelheid voer is 1 handje vol. Zo op zijn tijd een beetje appel, wat wortel of oud brood
vinden zij ook erg lekker, maar het hoeft niet. We hadden gedacht dat, om jullie wat werk te besparen, (normaal doen we het elke week) om de 10 dagen de hokken worden verschoond.
Hokken verschonen houdt in:
Eerst met het witte stoffer en blik op het blauwe hok al het oude zaagsel en stro eruit
en in de groene afvalcontainer gooien, en dan bijvullen met zaagsel en stro uit de pakken links onder het witte tralies-hok.
Op zich hoeft de rechterkant van het blauwe hok niet verschoond te worden, hier poept Jumpy niet.
Dat is net als onder het houten overkappinkje van Bunny, in het witte hok, daaronder hoeft ook niet verschoond te worden,
alleen in het stuk dat direct onder het tralies zit (dus alleen de rechterkant) en -wat een verrassing- ook bij Kiddy hoeft alleen de rechterkant van het hok gedaan te worden (tot het poortje), het linker kleine stukje is namelijk ook het slaaphok waar Kiddy niet poept. De tijd dat de konijnen per dag eten krijgen is niet heel stipt, maar een klein beetje regelmaat vinden ze wel fijn.
Verdeling verzorging konijnen:
De eerste 2 weken worden de konijnen verzorgt door Bart en Martine, dit is van maandag 24 juli tot en met zondag 6 augustus
Woensdag 2 augustus is de dag voor het hokken schoonmaken. In de week na 6 augustus, (van maandag 7 augustus tot en met zondag 13 augustus) verzorgt Els van de hoek de konijnen.Zaterdag 12 augustus worden de hokken verschoond door buurvrouw Els. De week na 13 augustus, (van maandag 14 augustus tot en met zondag 21 augustus) verzorgen Gerrie en Gwen de konijnen,
zij hoeven de hokken niet schoon te maken, tenzij ze dit graag willen, dan hebben we er niks op tegen.
Als ze het zouden doen, zou het op zaterdag 19 augustus kunnen gebeuren.
Maandag 21 augustus komen wij weer terug van vakantie en kunnen jullie weer rustig verder zonder konijnen.
We zijn erg blij dat jullie dit voor ons willen doen en we hopen dat de konijnen een beetje lief zijn.
Groetjes van:
Marion, Henk, Sybren en Johanneke
Tags: konijnen, Oostenrijk, perfectionisme, vroegerTijdens het werken aan een nieuw NNENN liedje dat All Right heet,
kwam ik in de Engelse thesaurus per toeval een synoniem voor “perfect” tegen; “simple”.
Mooi vond ik dat. Ik zag er een boodschap voor mezelf in,
omdat ik uit perfectionisme of angst (misschien hetzelfde)
vaak geneigd ben, dingen ingewikkelder te maken dan ze zijn.
Daar gaat All Right deels over. De eerste zin luidt dan ook:
“It’s hard to release the pressure I’m feeling,
caused by the thoughts that I’ve shaped to a beast.”
Vanavond ben ik druk met een nieuw NNENN liedje dat All Right gaat heten.
In de coupletten zing ik vanuit mezelf en in de refreinen zing ik mezelf toe.
Ik voel me nu een klein beetje schizofreen.
Een van de zinnen is:
“It’s easy to drown when your limbs aren’t moving.”
Het is als zelfspot op het eerste couplet bedoeld
waarin ik zing:
“I’m cursing the sleep that keeps me at distance,
feel threatened by walls that try to embrace me.”
Ik ga het zo maar eens op muziek proberen :)
In de bieb viel mijn oog op een bundel columns van Daphne Deckers.
Ik weet vrij weinig over haar, behalve dat ze met een tennisser is getrouwd
en behoorlijk stralend kan lachen. De bundel heeft als titel: “Manlief”.
Het viel me op dat er veel in stond waarmee ik me niet kon identificeren;
het beeld dat zij van mannen schetst lijkt in elk geval niet op hoe ik ze ervaar.
Ondanks dat zette het me aan het denken over mijn visie op het verschil tussen mannen en vrouwen.
Terwijl ik zag hoe rook opsteeg uit Tonny’s sigaret, dacht ik terug aan de keer dat ik over wierook schreef, na het een kwartier lang te hebben geobserveerd. Ik kwam toen tot de conclusie dat de aanblik ervan me doet denken aan dansende vrouwen, wiens zilveren gewaden opbollen als zijden zomerjurken in de lentewind. Toen ik dacht aan dansende vrouwen, dacht ik ook aan dansende mannen,
waarna ik het verschil daartussen probeerde te formuleren.
Ik sprak het als een soort gedicht in op mijn telefoon, hier een schets:
—-
mannen lopen alsof ze torens beklimmen
vrouwen alsof ze springen van steen naar steen
mannen lopen als auto’s in de file
vrouwen als skiërs op de piste
mannen dansen als takken in de wind
vrouwen als zeewier onder water
mannen dansen als ruitenwissers
vrouwen als druppels langs het raam
mannen dansen als ballen die van de trap vallen
vrouwen als vissen op de vlucht
mannen lachen als echo’s in de Alpen
vrouwen als bergwind langs de bloemen
mannen huilen als het brullen van een leeuw
vrouwen als een deur die wordt geopend
mannen schreeuwen als donder in de hemel
vrouwen als brekend glas
mannen vechten met het ruisen van hun bloed
vrouwen met nagels in je vlees
wanneer ze slapen
slapen mannen als honden
en vrouwen als vogels
Vorige week heeft Simon van Eik een live video van ons geschoten.
Zie hieronder het resultaat: