Tag: trein

Op naar Hiroshima

28 juli, 2018

Ik ben op weg naar het zuiden, laat Tokyo en Tateyama achter me. Ik hoop er ooit weer terug te keren om de mensen die ik trof en om alles wat ze in me hebben gewekt. De trein zoeft me met ruim 300 kilometer per uur langs bergen, huizen, grasland en elektriciteitsmasten, weg van de hitte in Tokyo, weg van de verkoeling die de zee bood, weg van het lachen en praten bij maanlicht op een bankje op de rotsen met uitzicht op het spatten en het slaan. Op de heuvels groeien bomen, in de bomen wonen apen, in de huizen wonen mensen, in de mensen groeien dromen. Waar gedroomd wordt, wordt gevreesd. Er is een zware storm op komst. Vanmorgen werd het door een megafoon geroepen, ik werd er wakker van. We kregen de voordeur met moeite open. De wind reist me achterna, we zullen zien waar die toe leidt, ik ben niet bang, maar zal voorzichtig zijn.

 

Tags: , , , , , ,

Vloekend blauwe lucht

30 juli, 2015

Het voelt of ik dit niet mag typen, omdat het zo oneerbiedig naar de zon staat die dan zo zijn best doet en het gras dat dan ook zo zijn best doet, maar, om eerlijk te zijn vind ik dat een strakblauwe lucht enorm vloekt met hel groen gras. Ik vind bijna alle dingen in de natuur mooi; vogels, bloemen, jungle, strand, moeras, prairie etc. maar dat vind ik dus best wel lelijk. Daar liet wie die blauwe lucht in combinatie met dat groene gras ook maar heeft bedacht een steekje vallen naar mijn idee. Wat ik wel heel mooi vind is een dreigende lucht in combinatie met fletsgroen gras. Iets wat ik vanmorgen zag. Ik werd wakker en dacht: “Ik ga douchen en dan meteen fietsen, voordat het kan gaan regenen.” Nou, het is gelukt:  ik was vlak voor de bui weer thuis. Ik vond ook nog een verfvlek op het fietspad in de vorm van een J en vroeg me af of ik misschien een narcist ben dat ik daar meteen een J in zag, want toen ik Tonny de foto liet zien zag hij er niks in. Alleen een witte vlek op het fietspad. Verder was er nog een rood-wit paaltje rondom begroeid met witte bloemetjes. Alsof die bloemetjes het zielig vonden voor dat paaltje, dat die in zijn eentje op dat fietspad stond. Ik denk dat ze hem een beetje gezelschap wilden houden. Oh en er waren ook allemaal afgewaaide takken in het park. En niemand zat op de bankjes om daarnaar te kijken. Ook wel weer zielig voor de bankjes. En voor die takken helemaal klote: Scheur je af, lig je te creperen op de grond, bekommert geen ene hond zich om je, omdat ze bang zijn voor een beetje regen. Nu maar duimen voor mooi weer. Helemaal voor aanstaande zaterdag, wanneer we (Eva van Pelt en ik) Andermans Bloed spelen tijdens poëziefestival Het Tuinfeest in Deventer. Hier de LINK.

PS: Als je goed kijkt zie je ook nog een bijna verstopte trein in de foto. Goed zoeken! ;)

dreigende lucht en trein

Tags: , , ,

alle tijd

29 april, 2015

we hebben alle tijd
dat wordt ons steeds gezegd
wat doen we met die tijd
1. niet naar zee te gaan
2. niet naar Groningen vertrekken en
in plaats daarvan de uren lusteloos
door onze vingers te laten glijden

we sluiten de gordijnen
kijken de ene na de andere serie
om ons op andere levens te richten dan ons eigen
we weten niet wanneer het dag is of nacht

er sneuvelen flessen en koptelefoons
soms slaan we met deuren
of schreeuwen uit het raam
en vervloeken dan de kerk,
die verdomd onschuldige kerk
met zijn toren en zijn lichtjes

we hopen dat we nooit ouder
dan vandaag hoeven te zijn
maar er sluimert een schuld
in ons door die ons wijst op onze plicht,
een plek te vullen in die
oh zo voortvarende maatschappij

we hebben alle tijd
dat wordt ons steeds gezegd
wat doen we met die tijd

Tags: ,

Armin

15 februari, 2015

Ik heb een Duitse man ontmoet met een naam als van een edelsteen.
Hij vertelt me dat hij 12 weken in coma heeft gelegen
en dat hij zijn eigen dochter ter wereld bracht.
Hij vraagt of ik weleens een vleermuis in mijn handen heb gehad en of ik in God geloof.
Hij raadt me Joodse schrijvers aan en wijst me op de wolken.
Het doet hem plezier dat ik naar boven kijk, maar hij waarschuwt me,
voorzichtig met mijn ziel te zijn.
“Boven is alles rustig”, zegt hij.
“Ik kan het weten; ik ben er geweest.”
Hij zegt dat we ons nog eens zullen treffen,
omdat een ontmoeting altijd twee keer plaatsvindt.

Tags: ,