Met Borboleta in Concordia

16 april, 2017

Optreden met Andre Kerver en zijn Borboleta Music gister in Concordia Film Theater Beeldende Kunst was heel bijzonder! Er werden spannende improvisaties om- en rond mijn liedjes en gedichten geweven, wat ervoor zorgde dat de woorden en de muziek in een heel nieuw perspectief kwamen te staan. Erg inspirerend. Op de achtergrond zag je foto’s geprojecteerd die ik overal en nergens heb gemaakt. Sommige foto’s zijn gemaakt in Deventer waardoor Deventer even op bezoek kon komen in Enschede. Er was ook een kwarteleitjes bingo geleid door Paul Abels. Degene met het winnende nummer won een huiskamerconcert van André. Andre Kerver, Yonga Sun, Christoph Mac-Carty en Uli Wentzlaff-Eggebert ontzettend bedankt voor het fijne samenspel! Foto: Marion Gerverdinck

Tags: , , ,

NNENN clip Shine Down Back uit

7 april, 2017

Het is zover, onze nieuwste NNENN clip Shine down back is uit! Het is een korte film geworden. We mochten dit keer samenwerken met Krischan de Beer en zijn team en filmden o.a. bij The Loch, een magische locatie vlakbij mijn geboortehuis in het geliefde Enschede. Heel gelukkig ook met de fantastische kunstenaar Jelle de Graaf voor het beschikbaar stellen van zijn werk. Enorm benieuwd naar je reactie.

Verder: Je kunt ons live zien met zijn vijven op 22 april bij PIKNIK in Deventer. Die dag komt onze nieuwe ep uit. Aanvang 20:00. Niemand minder dan Arthur Adam in het voorprogramma. Niemand minder dan Wimbleton in het naprogramma. Entree vrij, tot dan!

#Shinedownback

Tags: , , ,

Poster clip

5 april, 2017

Over twee dagen komt onze clip bij ons nieuwe nummer Shine down back uit. Het is een mini film geworden en wat past er bij een film? Juist ja, een filmposter. Hierbij de poster, gemaakt door Michel Geurts van Karuh!

NNENN op Booster

5 april, 2017

Dit jaar speelden we voor het eerst met zijn vijven met NNENN op showcasefestival Booster en wel in de burgerzaal van het gemeentehuis van Enschede. Supertof was dat. Hier een foto door Roy Manuhutu van tijdens het applaus.

IJsselgesprek met Kester Freriks

30 maart, 2017

Voor zijn nieuwe boek getiteld Langs de IJssel dat in juni zal verschijnen wandelt schrijver Kester Freriks momenteel langs de IJssel. Het boek zal gaan over cultuur en natuur langs onze geliefde rivier. Hij begint bij haar oorsprong als aftakking van de Rijn en komt tot de monding in het Ketelmeer. Onderweg schrijft hij o.a. over landschappen en voetveren en de mensen die hij ontmoet. Een van de mensen die hij ontmoette ben ik, aangezien mijn gedicht De IJssel in staal bij het pondje aan de Worp zijde ligt. Het was een interessant gesprek waarin Kester me honderduit vroeg over mijn band met- en kijk op het water. Ik kijk uit naar het boek.

Tags: , , ,

Gedicht Palmyra in Arabisch vertaald!

27 maart, 2017

Bijzonder nieuws: Op initiatief van Cora Smelik is mijn gedicht over Palmyra in het Arabisch vertaald. Dat is gedaan door Ferida Jawad. Nu kunnen de Syrische mensen die bij de voordracht in de synagoge waren het gedicht ook in een taal die dichter bij ze ligt dan het Nederlands lezen. Cora en Ferida, ontzettend bedankt!

Tags: , , ,

#14 Palmyra

3 maart, 2017

Naar aanleiding van de tentoonstelling: “Palmyra. Stad van duizend zuilen in Deventer.”, die nog tot 12 maart te zien is in de Waag op de Brink schreef ik mijn 14e stadsgedicht. De tentoonstelling bracht me tot het inzicht dat elke stad ooit is geboren, maar net zo vergankelijk is als de mensen die er wonen. Daarnaast bedacht ik me dat elk aardse heiligdom, hoezeer het de tand des tijds ook heeft doorstaan, kwetsbaar is. Juist dat wat van grote historische en culturele waarde heeft valt ten prooi aan terroristen. In Palmyra hebben mensen hun leven gegeven om de stad en wat zij herbergt te beschermen en toch staan er nog slechts 2 van de 16 zuilen overeind. IS heeft er lelijk huisgehouden en hoewel ik vandaag las dat het Syrische leger heeft terug veroverd is niets ooit een garantie voor behoud. Daarover gaat onder andere het gedicht:

Palmyra

Hoeveel tijd is ons gegeven?
Hoeveel plek ons toebedeeld?
Wat bepaalt hoe lang we leven?
Wat bepaalt hoeveel?

Hoeveel haat schuilt in het wezen
dat vernietigt en verjaagt?
Hoeveel liefde is er nodig
om die haat te lijf te gaan?

Hoe bewaar je het bewijs
dat een stad ooit is geboren
als de schouder die haar draagt
van steen tot zand vergaat
en haar toegangspoort het oog wordt
van een gloeiendhete naald?

Hoe bewaar je het bewijs
dat er vreugde heeft geheerst
als haar openluchttheater
opereert als strijdtoneel
en zelfs de tombes op haar grond
de dood niet meer bewaken?

Slechts de toekomst kan haar geven
wat ze sterker dan geluk ontbeert:
De kans om te herrijzen
met wat van haar niet stuk kon gaan,
want op de vrede volgt strijd,
maar op de strijd volgt vrede.

Is de geest altijd groter dan het lijf dat hij bewoont?
Is een mens altijd kleiner dan dat waarvan hij droomt?
Op de vraag volgt de stilte,
op de stilte volgt de vraag.

Tags: ,

Jury- en publieksprijs Poëzieslag Festina Lente gewonnen!

21 februari, 2017

Gister was ik in Amsterdam om mee te doen aan de poëzieslag van café Festina Lente. Het was mijn ontgroening op slam gebied en smaakte meteen naar meer. In deze nieuwe, rauwe setting kwamen de gedichten heel anders uit me dan ik gewend ben. Ik won tot mijn grote vreugde zowel de publieks- als de juryprijs en een enveloppe met inhoud zodat ik nu een kledingkast kan kopen voor al mijn kleding in dozen en mag in juni terugkomen om te strijden voor een plek op het NK Poetry Slam.

De jury bestond o.a uit Sander Meij van Passionate Platform en Willem Ties. Na afloop van de avond werd het te leuk en te laat om naar huis te gaan. Ik mocht blijven slapen in het huis van Felix, de voormalig eigenaar van het café. Hij had prachtig blauwe tegels in zijn keuken en is verder ook een schat van een vent.

Verder: Gister kiekte een conducteur me in de treindeuropening. Hij liet me ook de cockpit zien, dat mocht ik niet op Facebook delen dus doe ik niet, maar mooi was het wel, zo hoog. Ik kon me ook goed voorstellen hoe scherp je zicht daar is op mensen die voor de trein springen. Dat lijkt me traumatisch.

Eet smakelijk alvast! xx

Tags: , , , ,

Regel uit mijn gedicht in krijtspray!

20 februari, 2017

Op zondagmiddag 12 februari startte het kunstproject ‘Stadsverlichting Deventer’ in en rond het Museum Geert Groote Huis. Centraal staat hierbij het werk van 8 dichters op en rond het Lamme van Dieseplein en 8 kunstenaars in het museum.

Stadsverlichting is van oorsprong een initiatief van Tijn Touber. Hij wil hiermee een cultuur van geestelijke verlichting stimuleren. Krijnie Beyen heeft het naar Deventer vertaald en zij is de stuwende kracht achter het project. Krijnie Beyen is ondernemend kunstenaar en begeleider van systemische opstellingen. Het begint ermee, volgens Krijnie, dat iedereen de verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen leven en leefomgeving. Door Stadsverlichting Deventer hoopt zij mensen te inspireren.

Mijn bijdrage als een van de 8 dichters bestaat uit het gedicht “Ik wens je toe”, waaruit uitgelicht de regel: “Ik wens je toe een wandeling door andermans gedachtegang”, die in krijtspray is gespoten op het plein voor het museum. Het project duurt tot en met 21 maart, ga dus vooral eens kijken :)

 

#13 Ik wens je toe

30 januari, 2017

Hierbij mijn 13e stadsgedicht, getiteld Ik wens je toe.
Het gaat over alles wat ik de Deventer inwoners voor het komende jaar toewens.
Het is deze maand geschreven in Kleve, Duitsland, waar ik was om op de planten en garnalen van mijn ex-vriendje Pascal te passen terwijl hij en zijn vrouw Anna op huwelijksreis gingen naar Cuba.

In Duitsland kon ik een aantal zaken van de laatste tijd laten bezinken, waaronder mijn verhuizing van de binnenstad naar daarbuiten en alles wat daarbij kwam kijken.
Naast dit gedicht zijn er ook nog een liedje, twee NNENN songteksten en melodieën, een eerste keuze voor gedichten voor mijn bundel en meer uit mijn pen gerold, daarover binnenkort meer. De foto eronder van het schone Duitse landschap vond ik goed bij de woorden passen.

 

Ik wens je toe    

Ik wens je voor het nieuwe jaar
een goed begin, oprecht contact,
een dikke huid, een wintervacht.

Ik wens je toe
een bloemenzee, een stralenkrans,
een ongeremde dadendrang.
Ik wens je toe een wandeling
door andermans gedachtegang.

Ik wens je toe gezond verstand
wanneer je televisie kijkt.
Ik wens je toe een uitzicht
waarin het eeuwig lente blijft.

Ik wens je toe een rijke oogst
van alles wat je hebt gezaaid;
dat wat je toekomt jou bereikt
en wat je zwak maakt jou verlaat.

Ik wens je dat het beter wordt
wanneer je dagen somber zijn.
Ik wens je de hereniging
met wat je meende kwijt te zijn.

Ik wens je toe berusting
wanneer je tijd gekomen is.
Je bent nog niet verloren
zolang je ergens wordt gemist.

Ik wens je naast vervulling
van al wat ik je wensen kan
dat niet alles beter wordt
en dat niet alles goed zal zijn
opdat er iets te wensen blijft.

Kranenburg 3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tags: , , , ,