Wat was het ultiem te gek om het resultaat van mijn residentie voor De Ruimte Deventer in de de Bibliotheek Deventer te mogen laten zien. Dank aan iedereen die erbij was en dank aan Johan de Ruyter voor de hulp met de projecties! Het smaakte naar meer. Gelukkig hebben we de foto’s nog en gelukkig kan ik een heleboel verhalen, liedjes en fotografische portretten meeverhuizen naar nieuwe podia en projecten, zoals bijvoorbeeld vrijdag 25 november om 20:00 in de synagoge in Borne met Chris Egbers. Kom je ook?
Tags: Bibliotheek Deventer, De Ruimte, live, theater, Try-outAan de keukentafel bij Theo Urbach
15 november, 2022Onlangs was ik te gast bij fotograaf en podcasthost Theo Urbach om te praten over mijn weg van nul tot nu en de invloed van die hele weg op mijn projecten. Het was een bijzonder fijn en gezellig gesprek aan zijn keukentafel en ik vind persoonlijk dat onze stemmen prettig klinken bij elkaar. Misschien vind jij dat ook wel. Hoe dan ook: Veel plezier ermee! Luister het HIER
Tags: De Rui, De Ruimte, deventer, interview, live, podcast, Theo Urbach
Nieuwe datum optreden De Ruimte
28 september, 2022Hoera, ik kan alweer een paar noten zingen en er is een nieuwe datum voor de eindpresentatie van mijn residentie bij De Ruimte! Het gaat plaatsvinden op 10 november om 20:00 in de Bibliotheek in Deventer aan de Stromarkt 18, schrijf maar vast in je agenda :) Speciaal voor jou hierbij een voorproefje van een van de portretten die je in november terug zal zien. Het is Hans van platenzaak Bep Dylan en buiten fotogeniek is hij ook erg lief.
Tags: Bep Dylan, portretZiek :(
24 september, 2022Helaas, de eindpresentatie van mijn week in residentie voor De Ruimte Deventer kan vanavond niet doorgaan, omdat ik ziek ben geworden. Terwijl ik vannacht koortsig snotterend in mijn tentje in het winkelpand lag besefte ik dat het ook wel weer een unieke ervaring was, die misschien nog meegenomen kan worden in een nader te bepalen nieuwe datum voor de avond. Ik hoop je daar tegen die tijd te zien. Hou vooral ook mijn Facebook en Instagram pagina in de gaten voor updates.
Tags: De Ruimte, helaas, ziekDe Ruimte – Update
22 september, 2022Ik heb nu een aantal dagen in De Ruimte gebivakkeerd. Het vindt plaats in een voormalig winkelpand in de binnenstad, om precies te zijn aan de Grote Overstraat 56. Je hebt er vanwege de dikke muren alleen bij het raam ontvangst, waardoor passanten me regelmatig ’s avonds in de etalage zien zitten typen. Soms voel ik me een tot leven gekomen etalagepop. Dan geniet ik van de vervreemdende stilte en het donker in de kale ruimte, waar naast mijn piano, wat meubels en mijn tentje achterin de ruimte niets is. Ik vind het leuk om te ervaren dat het niet helemaal de bedoeling is dat ik daar ‘woon’, zo zonder gordijnen en op een betonnen vloer. Het is alsof ik net verhuisd ben of bijna vertrek en eigenlijk klopt dat ook wel, want een week lang is dit mijn huis. Mijn voetstappen klinken hol als ik me verplaats en af en toe sist er een verwarmingsbuis, maar verder ben ik ’s avonds alleen met de stilte en mijn gedachtes. In korte tijd heb ik de ondernemers in de straat, winkel- of restauranteigenaren, mijn tijdelijke buren, beter kennen en vertrouwen ze me bijzondere verhalen en familiegeschiedenissen toe.
Ik heb inmiddels met allerlei soorten mensen gesproken over hun grote liefde, gebroken hart of verliefdheid, hoe het is om te werken bij de Kindertelefoon, hoe het is om ouder te worden, hoe het is om verraden te worden, wat het begrip diepe democratie inhoudt en hoe het is om al 32 jaar een kledingzaak te runnen. Het mooiste dat ik vandaag iemand (een heel lieve jongen van een jaar of 9) hoorde zeggen is dat liefde een soort bij is, omdat die aaibaar is, maar ook kan steken. Hij zat naast zijn vader op de bank en ik had met hen en een aantal anderen een mooi gesprek over de betekenis van vriendschap. Af en toe speelde ik een liedje voor ze als het gesprek daar aanleiding toe gaf. Inmiddels liggen er verspreid over de ruimte een heleboel volgeschreven vellen papier. Ik heb ook al aardig wat rolletjes volgeschoten en zaterdag ochtend wordt alles ontwikkeld. Ik ben zelf inmiddels ook wel benieuwd wat ik ervan ga maken. Je kunt het resultaat over twee dagen al zien, om precies te zijn aanstaande zaterdag om 20:00 in de Openbare Bibliotheek in Deventer.
Residentie voor De Ruimte
15 september, 2022Hoera! Ik ben geselecteerd als een van de makers voor De Ruimte, een heel tof project van de Gemeente Deventer in samenwerking met een groot aantal culturele organisaties waaronder Theater MIMIK en de Bibliotheek. Het uitgangspunt van De Ruimte is dat twee maanden lang steeds een andere kunstenaar op de geselecteerde residentieplek een week lang aan een project werkt. Aan het einde van de week zal het project worden gepresenteerd op een passende locatie. Ik zal me een week lang opsluiten op de residentieplek om van daaruit gesprekken met voorbijgangers aan te knopen en gedichten en liedjes te schrijven geïnspireerd door de gesprekken. Ik zal de voorbijgangers ook vangen met mijn camera en het geheel gaat 24 september om 20:00 in een mini voorstelling te zien zijn in de bibliotheek. Ik heb er alvast superveel zin in!
Tags: Bibliotheek Deventer, hoera, residentie, schrijvenPLAT, je was fijn!
5 september, 2022Zaterdag heb ik maar liefst 3x mogen optreden bij mini-festival PLAT, georganiseerd door kunstenaars van DE PLATAAN, die 10 jaar samenzijn vierden. Ik hoop dat het een jaarlijks terugkerend evenement wordt, want waar anders kun je met een stoomwals lino’s maken, is er gratis taart, hengel je woorden aan patatbakjes omhoog en zie je een toren van heuse circuskinderen? Hier vind je me, door Erwin Zijlstra, en ik sta er vóór een werk van diezelfde Erwin van Visuals by Nature. Volgens mij kun je wel zien dat het leuk was.
Welkom terug
31 augustus, 2022Het is een tijdje rustig geweest hier, omdat ik op allerlei plannen aan het broeden was en.. VAKANTIE AAN HET VIEREN WAS! Onlangs heb ik van fotograaf Erwin Zijlstra een spoedcursus analoge fotografie gehad, waarna ik in Oostenrijk en Frankrijk los ben gegaan met het verzamelen van wat er maar op mijn pad kwam. (Vooral mooie mensen kan ik vast verklappen). Mijn vader heeft altijd analoog gefotografeerd en we hebben regelmatig samen dia’s gekeken. Dat heeft mijn liefde voor het vangen en koesteren van het moment gevoed en ik vind het super tof om nu zelf te ervaren hoe het is om na geduldig wachten de ontwikkelde foto’s op te halen. Een van de foto’s die ik mooi vind geworden vind je hieronder.
Het gave aan analoge fotografie is voor mij dat je, wanneer je het rolletje inlevert, niet precies meer weet wat er allemaal op staat en of het resultaat net zo bijzonder is geworden als het leek toen je het door de lens bekeek. Ik merk dat ik kritischer ben geworden op wat ik vastleg, omdat de ruimte op een rolletje beperkt is en het ontwikkelen best een prijzig gebeuren kan worden als je er niet zorgvuldig mee omgaat. Elk beeld moet het waard zijn om in handen te hebben.
Tags: Erwin Zijlstra, fotografie, vakantieTwee in een
26 mei, 2022Hoera! Aanstaande zaterdag draag ik maar liefst twee keer voor. De eerste keer tijdens Festival Uitgegraven in Deventer, een feestelijke dag vol muziek, theater en poëzie ter gelegenheid van een splinternieuw Grote Kerkhof. Dit is vanaf ongeveer 16:45. Ook stadsdichter Robin Bleeker en Luuk Harmsen zullen dan voordragen. De tweede keer die dag ben ik te vinden in Arnhem, bij theaterfestival Hoogte 80, in de tent waar de mensen van Grab Them By The Poëzie zijn geplaatst. Vanaf 20:45 ongeveer. Wordt leuk, komen dus!
Tags: Arnhem, deventer, festival, Grab Them By The Poëzie, Grote Kerkhof, Hoogte 80, live, poëzie, Robin BleekerKlankstad verklankt
20 mei, 2022In de lockdownperiode werd ik benaderd door het Deventer Vocaal Ensemble onder leiding van Elske te Lindert of ik een tekst voor hen zou willen schrijven die vervolgens op muziek zou worden gezet door hun vaste componist Hayo Boerema. De koorleden hadden er met elkaar over gepraat wat het betekende om al zo lang noodgedwongen niet samen te kunnen zingen en de woorden die vanuit deze brainstorm het meest naar boven kwamen deelden ze met mij, ter inspiratie voor mijn te schrijven tekst.
Aangezien ikzelf lange tijd in een klassiek jeugdkoor heb gezongen, -in het Enschedese Multiple Voices onder leiding van Lucy Oude Elferink-, en überhaupt zangeres ben vond ik het een mooi idee om me bezig te houden met wat zingen in essentie voor mij betekent en hoe het voelt/wat het kan betekenen om samen te zingen.
Er schoot me een herinnering te binnen van een koorreis naar San Francisco die ik als 14-jarige heb mogen ervaren: Op een zonnige dag vormden we daar op een enorm plein bij een kathedraal met de hele groep, zo’n twintig pubers, een cirkel met onze gezichten naar buiten gericht, oog in oog met de bezoekers van de kathedraal. Ik herinner me hoe mooi ik dat moment vond. We konden elkaar niet zien, maar wel horen. Samen zongen we, hoewel meerstemmig, als uit één stem en hoewel het kwetsbaar voelde -omdat je de anderen niet kon zien was het een beetje of je in je eentje zong-, voelde ik me via mijn handen en oren enorm samen, sterk en gedragen door de anderen.
Aan dit moment dacht ik terug terwijl ik me net als zo’n beetje heel Nederland, opsloot in mijn huis en me in stilte voorbereidde op de te schrijven tekst. Het resulteerde uiteindelijk in een gedicht die de titel Klankstad heeft gekregen en hieronder kun je het lezen. Hoe Klankstad door Hayo verklankt is heb ik, na veel uitstel om bekende redenen, eindelijk in het echt mogen ervaren tijdens het recente DVE concert in de Bergkerk op 1 mei. Wellicht mag de opname van het concert op een dag gedeeld worden of komt er nog een nieuwe opname, tot die tijd mag je van me aannemen dat het erg bijzonder was.
Klankstad
De lucht die ons het leven geeft
verrijken wij van binnenuit
met dat wat in ons leeft.
We openen sluizen en alles komt vrij,
herscheppen de ruimte in vreugde en pijn.
Trillende golven razen voorbij;
zo klinken wij, zo klinken wij.
Woorden en klanken versterken elkaar,
het ritme gebiedt om door te gaan.
Kristallen pilaren verlaten de grond,
de hemel licht op en wij zwellen aan:
Dit is een tijdelijk toevluchtsoord,
hier ben je veilig zolang je ons hoort.
De lucht die ons het leven geeft
verrijken wij van binnenuit.
We openen sluizen en alles komt vrij,
zo klinken wij, zo klinken wij
tot iets ons de adem beneemt.