Hoera, de aftermovie van de Playground Residence in Sopot staat online! De film is gemaakt door Thomas Lazeroms en ik vind dat hij de sfeer prachtig gevangen heeft; ik wil meteen terug als ik de beelden zie. Gelukkig zijn er allerlei muzikale cross-overprojecten ontstaan binnen onze groep. Daarover later meer. Tof nieuws: Aanstaande zomer is er een Playground Residence editie in Berlijn, waarvoor je je aan kunt melden tot 31 maart op de website. Deelname kost €250,- en is het meer dan waard. De residentie is mede mogelijk gemaakt door o.a. productiehuis BRUT en De Basis.
Een tijdje geleden heb ik met hulp van vriend en fotografiementor Erwin Zijlstra een doka op mijn zolder gebouwd om zelf zwart-wit foto’s te kunnen ontwikkelen. Het is zijn oude doka en ik ben super blij en dankbaar dat ik op deze manier de basis van fotografie kan leren begrijpen en het geduld leer op te brengen waarmee een foto vroeger tot stand kwam. Een paar avonden geleden heb ik 4 uur gedaan over het verwezenlijken van 10 foto’s en dan nog vind ik van sommige de contrasten niet goed. Dit is wel even wat anders dan klikken met je mobiel en met een druk op de knop alles oppoetsen. Van beide manieren van een indruk vastleggen kan ik genieten, maar in het kader van duidelijker kiezen in de veelheid van mogelijkheden, en natuurlijk het verrassingselement (vaak weet je tot je de negatieven ziet niet meer precies wat je ook weer hebt gevangen, omdat je bij analoge fotografie niet op een beeldscherm terug kan kijken) is deze manier nu spannender voor me. Binnenkort zal ik meer foto’s delen.
Aantekeningen om enigszins grip te krijgen op het grillige procesmede Playground Residence-er Mick Mazoo. Deze afdruk is een leuk foutje.
Tags: doka, Erwin Zijlstra, Mick Mazoo, Playground Residence
Het zal nog even duren voor ik de woorden kan vinden om te beschrijven hoe ontzettend bijzonder, confronterend, hoopgevend en inspirerend The Playground Residence in Sopot, Polen voor me was. Met een verrassend gevarieerde, gelijkgestemde en uiteindelijk hechte groep medemuzikanten uit Duitsland, Nederland, Polen en Oekraïne heb ik mijn creatieve proces enerzijds de vrije loop kunnen laten gaan en anderzijds van een afstandje kunnen bekijken door de vele gesprekken, samenwerkingen, strandwandelingen, sauna bezoekjes en stiltemomenten. Ik schoot drie rolletjes vol die ik momenteel zelf aan het ontwikkelen ben en de overgang naar huis was wennen. Alsof ik mijn tribe heb gevonden, maar weer moest achterlaten. Gek, hoe alles naast elkaar bestaat, elkaar soms even raakt en dan weer naar de achtergrond beweegt.
It will take some time before I can find the words to describe how incredibly special, confrontational, promising and inspiring The Playground Residence in Sopot, Poland was for me. With a surprisingly varied, like-minded and ultimately close-knit group of fellow musicians from Germany, the Netherlands, Poland and Ukraine, I was able to give free rein to my creative process on the one hand and view it from a distance on the other through the many conversations, collaborations, beach walks, sauna visits and moments of silence. I took a lot of analogue pictures that I am currently developing myself and the transition home took some getting used to. As if I found my tribe, but had to leave it behind again. Isn't it crazy how everything coexists, how strangers are invisible to us until we meet and how you gradually slide into the background of each others lives again?
