Hoera, de aftermovie van de Playground Residence in Sopot staat online! De film is gemaakt door Thomas Lazeroms en ik vind dat hij de sfeer prachtig gevangen heeft; ik wil meteen terug als ik de beelden zie. Gelukkig zijn er allerlei muzikale cross-overprojecten ontstaan binnen onze groep. Daarover later meer. Tof nieuws: Aanstaande zomer is er een Playground Residence editie in Berlijn, waarvoor je je aan kunt melden tot 31 maart op de website. Deelname kost €250,- en is het meer dan waard. De residentie is mede mogelijk gemaakt door o.a. productiehuis BRUT en De Basis.
Een tijdje geleden heb ik met hulp van vriend en fotografiementor Erwin Zijlstra een doka op mijn zolder gebouwd om zelf zwart-wit foto’s te kunnen ontwikkelen. Het is zijn oude doka en ik ben super blij en dankbaar dat ik op deze manier de basis van fotografie kan leren begrijpen en het geduld leer op te brengen waarmee een foto vroeger tot stand kwam. Een paar avonden geleden heb ik 4 uur gedaan over het verwezenlijken van 10 foto’s en dan nog vind ik van sommige de contrasten niet goed. Dit is wel even wat anders dan klikken met je mobiel en met een druk op de knop alles oppoetsen. Van beide manieren van een indruk vastleggen kan ik genieten, maar in het kader van duidelijker kiezen in de veelheid van mogelijkheden, en natuurlijk het verrassingselement (vaak weet je tot je de negatieven ziet niet meer precies wat je ook weer hebt gevangen, omdat je bij analoge fotografie niet op een beeldscherm terug kan kijken) is deze manier nu spannender voor me. Binnenkort zal ik meer foto’s delen.
Aantekeningen om enigszins grip te krijgen op het grillige procesmede Playground Residence-er Mick Mazoo. Deze afdruk is een leuk foutje.
Tags: doka, Erwin Zijlstra, Mick Mazoo, Playground Residence
Het zal nog even duren voor ik de woorden kan vinden om te beschrijven hoe ontzettend bijzonder, confronterend, hoopgevend en inspirerend The Playground Residence in Sopot, Polen voor me was. Met een verrassend gevarieerde, gelijkgestemde en uiteindelijk hechte groep medemuzikanten uit Duitsland, Nederland, Polen en Oekraïne heb ik mijn creatieve proces enerzijds de vrije loop kunnen laten gaan en anderzijds van een afstandje kunnen bekijken door de vele gesprekken, samenwerkingen, strandwandelingen, sauna bezoekjes en stiltemomenten. Ik schoot drie rolletjes vol die ik momenteel zelf aan het ontwikkelen ben en de overgang naar huis was wennen. Alsof ik mijn tribe heb gevonden, maar weer moest achterlaten. Gek, hoe alles naast elkaar bestaat, elkaar soms even raakt en dan weer naar de achtergrond beweegt.
It will take some time before I can find the words to describe how incredibly special, confrontational, promising and inspiring The Playground Residence in Sopot, Poland was for me. With a surprisingly varied, like-minded and ultimately close-knit group of fellow musicians from Germany, the Netherlands, Poland and Ukraine, I was able to give free rein to my creative process on the one hand and view it from a distance on the other through the many conversations, collaborations, beach walks, sauna visits and moments of silence. I took a lot of analogue pictures that I am currently developing myself and the transition home took some getting used to. As if I found my tribe, but had to leave it behind again. Isn't it crazy how everything coexists, how strangers are invisible to us until we meet and how you gradually slide into the background of each others lives again?
Dit jaar staat in het teken van residenties en samenwerkingen. Dat begon al in december vorig jaar, toen ik een week lang in residentie ging bij de Creatieve Community STROOM. Het gaf me de gelegenheid om ongestoord dieper in mijn liedjes te duiken. Op een van de dagen kreeg ik bezoek van muzikant en theatermaker André Manuel. Het leidde tot mooie gesprekken en ideeën en leerde me dat het prima is om meerdere dingen te doen, maar liefst in fases en niet letterlijk tegelijk, want dan raakt de focus al gauw zoek, iets wat ik regelmatig ervaar. Een ander inzicht dat de residentie me gaf was dat ik werk wil maken van het zelf kunnen opnemen van mijn demo’s. Ik sloot de week af met een bescheiden optreden in de ruimte waar ik de liedjes speelde die in de week af waren gekomen en ook een improvisatie met het aanwezige publiek.
Wat was Eva en Johanneke maken er wat van leuk en goed bezocht in de verrassend knusse en kleurrijke kelder van Het Koelhuis in Zutphen. Zo stralend als onze foto oogt -genomen vlak voor de show- zo stralend voelden we ons tijdens en na afloop. Onze speciale gast was dichter Tim Pardijs en de samenwerking smaakt naar meer, dus we broeden -jawel- op een volgende editie met een nieuwe gastartiest. Wordt dus vervolgd..
Hoera, de muziek van onze Hanze Experience, een Gesamtkunstwerk over het ontstaan van Deventer, is nu ook online te beluisteren! De meeste muziek bij de experience is geschreven en gearrangeerd door niemand minder dan Olger Star; het eindlied Na Ons heb ik geschreven. De volledige credits vind je via deze link. Van harte welkom in de Mariakerk!
Hoera! Ik ben geselecteerd als een van de makers voor De Ruimte, een heel tof project van de Gemeente Deventer in samenwerking met een groot aantal culturele organisaties waaronder Theater MIMIK en de Bibliotheek. Het uitgangspunt van De Ruimte is dat twee maanden lang steeds een andere kunstenaar op de geselecteerde residentieplek een week lang aan een project werkt. Aan het einde van de week zal het project worden gepresenteerd op een passende locatie. Ik zal me een week lang opsluiten op de residentieplek om van daaruit gesprekken met voorbijgangers aan te knopen en gedichten en liedjes te schrijven geïnspireerd door de gesprekken. Ik zal de voorbijgangers ook vangen met mijn camera en het geheel gaat 24 september om 20:00 in een mini voorstelling te zien zijn in de bibliotheek. Ik heb er alvast superveel zin in!
Zaterdag heb ik maar liefst 3x mogen optreden bij mini-festival PLAT, georganiseerd door kunstenaars van DE PLATAAN, die 10 jaar samenzijn vierden. Ik hoop dat het een jaarlijks terugkerend evenement wordt, want waar anders kun je met een stoomwals lino’s maken, is er gratis taart, hengel je woorden aan patatbakjes omhoog en zie je een toren van heuse circuskinderen? Hier vind je me, door Erwin Zijlstra, en ik sta er vóór een werk van diezelfde Erwin van Visuals by Nature. Volgens mij kun je wel zien dat het leuk was.
Het is een tijdje rustig geweest hier, omdat ik op allerlei plannen aan het broeden was en.. VAKANTIE AAN HET VIEREN WAS! Onlangs heb ik van fotograaf Erwin Zijlstra een spoedcursus analoge fotografie gehad, waarna ik in Oostenrijk en Frankrijk los ben gegaan met het verzamelen van wat er maar op mijn pad kwam. (Vooral mooie mensen kan ik vast verklappen). Mijn vader heeft altijd analoog gefotografeerd en we hebben regelmatig samen dia’s gekeken. Dat heeft mijn liefde voor het vangen en koesteren van het moment gevoed en ik vind het super tof om nu zelf te ervaren hoe het is om na geduldig wachten de ontwikkelde foto’s op te halen. Een van de foto’s die ik mooi vind geworden vind je hieronder.
Moos en de bergen
Het gave aan analoge fotografie is voor mij dat je, wanneer je het rolletje inlevert, niet precies meer weet wat er allemaal op staat en of het resultaat net zo bijzonder is geworden als het leek toen je het door de lens bekeek. Ik merk dat ik kritischer ben geworden op wat ik vastleg, omdat de ruimte op een rolletje beperkt is en het ontwikkelen best een prijzig gebeuren kan worden als je er niet zorgvuldig mee omgaat. Elk beeld moet het waard zijn om in handen te hebben.
Hoera! Aanstaande zaterdag draag ik maar liefst twee keer voor. De eerste keer tijdens Festival Uitgegraven in Deventer, een feestelijke dag vol muziek, theater en poëzie ter gelegenheid van een splinternieuw Grote Kerkhof. Dit is vanaf ongeveer 16:45. Ook stadsdichter Robin Bleeker en Luuk Harmsen zullen dan voordragen. De tweede keer die dag ben ik te vinden in Arnhem, bij theaterfestival Hoogte 80, in de tent waar de mensen van Grab Them By The Poëzie zijn geplaatst. Vanaf 20:45 ongeveer. Wordt leuk, komen dus!
