Oma
22 oktober, 2014Oma
Ik hoor van verre botgeknars
wanneer je opstaat om te groeten
en je ogen zich versmallen
om mijn daglicht te verdragen
Je adem knispert onder mijn zolen
er heeft zich een waas op je ruiten gevormd
We worden omringd door een zee van wit
die het gras, de bloemen, de tafel, de asbak
en kabouters tot bibberende
lotgenoten maakt
Kom mee, terug naar binnen
lees me voor uit je hoofd
van fietsen met oom Paul
in een eeuwig stukje zomer
waar sneeuw niet kan komen
en hij nog altijd
in een kinderzitje zit
Wie ben ik
20 oktober, 2014Wie ben ik
Wie ben ik volgens jou
Wat maak je uit me op
Wat krijg je van me mee
Hoe ben ik als ik drink
Wie ben ik als ik slaap
Hoe klink ik als ik schreeuw
Hoe zou je me omschrijven
als jij me uit moest leggen
aan hen die om me vragen
Hoe kwam ik op je over
toen jij me nog niet kende
toen jij nog ongebonden
door de straten paradeerde
Wat voel je als ik weg fiets
Wat schrijf je als het uitgaat
Wat zeg je als ik dood ben
Fietsrooster
11 oktober, 2014Tijdens het fietsen langs de Ijssel kwam ik een rooster tegen.
Mijn adem stokte toen ik omlaag keek.
Prinsjeskind de tweede
9 oktober, 2014Prinsjeskind de tweede
Prinsjeskind de tweede,
rijk van naam, arm van klank
loop jij met niets dan jezelf door dit dorp
te klein voor al te grote woorden
Ooit kwam de regen thuis op het gras
nu knippen vlammen door de bomen
vertrokken je leeuw
zelfs de kraaien gevlogen
eeuwige trouw bestaat niet
Ik hoor je zachte hartslag suizen
de geur van fruit was de geur van geluk
wen maar vast aan een wereld van glas
waar niets ooit nog zal zijn
zoals het vroeger was
Tafelwoorden
8 oktober, 2014Geïnspireerd op het koelkastmagneetjesgedicht heb ik allerlei woorden uitgeprint, uitgeknipt en op tafel uitgespreid.
Het is interessant om te merken dat je zo op een hele nieuwe manier met taal om kunt gaan. Je geeft in feite het toeval een kans om zich ermee te bemoeien. Dat doet me denken aan serendipiteit, het vermogen om schoonheid te zien in iets wat zich aan je openbaart op het moment dat je bezig bent iets anders te zoeken.
Tags: toeval, woorden
Optreden met Jon Shain
6 oktober, 2014Een jaar geleden was ik bij poppodium Paco Plumtrek in Almelo. Daar trad de Amerikaan Jon Shain op.
Hij vroeg aan het publiek of er behalve hem nog meer songwriters aanwezig waren. Ik stak mijn hand op en hij nodigde me uit op het podium waar ik een uur en vele liedjes later pas weer vanaf zou komen.
Die avond miste ik de trein en belandde toen met hem en Rob, zijn tourmanager en beste vriend;
-‘The only time, I get really pissed-off is when people talk bad about Jon’s music”- in het huis van de organisator,
tjokvol oude jukeboxen waar alles mintgroen en bordeauxrood geschilderd was.
Ik sliep in de oude kamer van de zoon van de organisator. Het was of ik terug in de tijd was beland,
toen ik nog bij mijn oma logeerde en ik ‘s morgens grote groene bloemen op de gordijnen zag oplichten door de eerste zonnestralen. Terug naar de avond in Almelo. Daar is het idee geboren om op een volgende Nederland-Tour van Jon
ergens samen op te treden. Dat is vandaag gebeurd en wel in de prachtige galerie van kunstenares Adrie Arendsman
die zo vriendelijk was om haar ruimte ter beschikking te stellen. Voorafgaand aan het optreden heb ik voor Jon en Rob Indisch gekookt, het was fijn om elkaar weer te zien en ze een kijkje te geven in mijn leven.
Rob heeft een blog bijgehouden van Jon’s Nederland-tour en vanavond is er ook in voorgekomen.
Ik beschouw het artikel deels als mijn eerste Amerikaanse recensie.