Tag: toeval

Wannaplay

28 mei, 2015

Een tijdje geleden werd ik door Arthur Adam benaderd of ik met NNENN een compositie wilde maken voor een schommel. Niet zomaar een schommel, zoals die in willekeurig welke speeltuin kan staan, nee, een “Wannaplay is een interactief schommelspeeltoestel voor volwassenen, waarbij licht, muziek, landschap en publiek samenkomen en waarmee je zelf een muzikale compositie maakt. De installatie – die ca. 40 meter breed, 17 meter diep en 4,25 meter hoog is – bestaat uit zestien schommels die naast elkaar zijn geplaatst. Elke schommel brengt een eigen geluid/soundcape voort. Door langzamer, sneller, of anders te schommelen, bestuurt iemand het instrument en met elkaar maken de zestien schommelaars telkens een ander uniek muziekstuk.” We hebben dus per schommel bedacht hoe die moet klinken en de schommels samen creëren de hele compositie. Tot 9 juni staat Wannaplay te gebeuren in de binnenstad van Enschede.
Ik ben super benieuwd hoe het is om onze muziek te beschommelen en vind het een enorm goed initiatief dat volwassenen aan het spelen gezet worden. Een filmpje van onze compositie in de installatie volgt gauw.

Tags: , , ,

All Right

15 maart, 2015

Tijdens het werken aan een nieuw NNENN liedje dat All Right heet,
kwam ik in de Engelse thesaurus per toeval een synoniem voor “perfect” tegen; “simple”.
Mooi vond ik dat. Ik zag er een boodschap voor mezelf in,
omdat ik uit perfectionisme of angst (misschien hetzelfde)
vaak geneigd ben, dingen ingewikkelder te maken dan ze zijn.
Daar gaat All Right deels over. De eerste zin luidt dan ook:
“It’s hard to release the pressure I’m feeling,
caused by the thoughts that I’ve shaped to a beast.”

Tags: , , , ,

The right path

23 oktober, 2014

#1
Vanmorgen stapte ik op de trein naar Deventer. Ik koos ervoor plaats te nemen in een 4-zits tegenover een man met zonnebril en een heleboel koffers, omdat ik benieuwd was naar zijn reisdoel en de zon daar fijn naar binnen scheen. Ik vroeg hem in het Engels -het leek me niet dat hij Nederlands sprak en dat bleek later waarheid- waar hij naartoe ging en hij antwoordde dat hij naar Turkije, zijn geboorteland en de plek waar hij woont, op weg was. Hij was in Nederland op vakantie geweest en had zijn laatste dagen in Duitsland besteed. Hij vroeg me of ik Turkije al eens heb bezocht waarop ik antwoordde van niet. “Dat zou je moeten doen, jouw komst zou Turkije goed doen.” Het hele gesprek hield hij zijn zonnebril op. Ik heb zijn ogen niet gezien. Normaal zou me dat storen, maar nu niet. Ook zijn naam bleef me onbekend. Hij vertelde over zijn dochters van mijn leeftijd en tijdens het gesprek kwam de politiek en de problematiek in het Midden-Oosten af en toe ter sprake. Hij leek zich zorgen te maken over de toekomst. Hij vroeg me naar mijn leven en ik antwoordde dat ik muzikant ben en muziek heb gestudeerd. Dat beviel hem. Toen ik uitgepraat was, nam hij me rustig in zich op en zei toen bedachtzaam: “I believe, you’re on the right path. Things will turn out good for you.” Niet veel later moest ik uitstappen en met zijn woorden nagalmend in mijn hoofd wenste ik hem een goede reis.

#2
Toen ik aan het einde van de dag weer op het perron stond om de trein terug naar Enschede te nemen, keek er een jongen naar me. Ik liep een stukje verderop en merkte dat hij me volgde. Om het te testen ging ik helemaal voorin de trein zitten. Net toen ik neergeploft was liep hij de coupé binnen en ging tegenover me zitten (wederom een 4-zits) Ik vond het ergens wat vreemd, maar bedacht me dat ik hetzelfde had kunnen doen. Hij verklaarde zijn gedrag door te zeggen dat hij meteen toen hij me zag, dacht een goed gesprek met me te kunnen hebben en dat wilde testen.
Hij vertelde dat hij uit Sierre Leone komt en nu op de Universiteit in Enschede Human Rights studeert. “To defence the defenceless”. Als enige van de familie in Nederland studeren doet hem af en toe eenzaam voelen, maar het opbouwen van  een bestaan met iets waarin hij gelooft en waarmee hij de mensheid dient geldt voor hem als het belangrijkst, zei hij. Dat vond ik mooi. Hij vroeg me net als de Turkse man eerder op de dag niet naar mijn naam of woonplaats, alleen naar mijn verhaal.
Op een gegeven moment sprak hij zelfverzekerder dan hij in het hele gesprek had geklonken: “You are on the right path, you just continue doing what you did and all will be fine.”.

 

Tags: ,

Tafelwoorden

8 oktober, 2014

Geïnspireerd op het koelkastmagneetjesgedicht heb ik allerlei woorden uitgeprint, uitgeknipt en op tafel uitgespreid.
Het is interessant om te merken dat je zo op een hele nieuwe manier met taal om kunt gaan. Je geeft in feite het toeval een kans om zich ermee te bemoeien. Dat doet me denken aan serendipiteit, het vermogen om schoonheid te zien in iets wat zich aan je openbaart op het moment dat je bezig bent iets anders te zoeken.

 

Woorden op tafel

Tags: ,